ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΓΝΗΣΙΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ

Βασίλισσα τοῦ κόσμου

Ἰδιόμελος ὕμνος εἰς τὴν Ὑπεραγίαν Θεοτόκον

 

Βασίλισσα τοῦ κόσμου, Δέσποινα τ’ οὐρανοῦ,

Μυριοχαριτωμένη, Παρθένε εὐλογημένη,

Μητέρα τοῦ Θεοῦ.

 

Μὴ μᾶς ἐγκαταλείψῃς, Μῆτερ Παρθέν’ Ἁγνή,

ἐγκαταλελειμένα ὡς καὶ ἀπορριμένα,

Μάνα μας ποθητή.

 

Ὦ βρύσις εὐσπλαχνίας, ὦ χάριτος Πηγή,

ἐσὺ εἶσαι ἡ χαρά μας καὶ ἡ παρηγοριά μας

ἐλπὶς παντοτεινή.

 

Προστάτις Ὀρθοδόξων, τῶν ὀρφανῶν, πτωχῶν,

πάντων τῶν θλιβομένων καὶ καταπληγωμένων

πιστῶν Χριστιανῶν.

 

Μὴ μᾶς ἀλησμονήσης στὰ πέρατα τῆς γῆς,

ἰδὲ τοὺς ἀναστεναγμούς μας, τοὺς πόνους κι ὀδυρμούς μας

γιὰ νὰ μᾶς λυπηθῇς.

 

Ὡς σπλαχνικὴ ποὺ εἶσαι, Μῆτερ μας Παναγία,

τραυμάτων σωματός μας, μολυσμῶν τοῦ νοός μας,

εἶσαι παρηγορία.

 

Ὦ Μάνα, γλυκειὰ Μάνα, Μάνα εὐσπλαχνική,

ἡμῶν τῶν πικραμένων, τῶν μετανοημένων,

σπλαχνίσου τὴν ψυχήν.

 

Πολύτιμον ψυχήν μας, ἀθάνατον ψυχήν,

Μῆτερ μου, μᾶς λυτρώσῃς, ταρτάρ’ ἐλευθερώσῃς,

κολάσεως δεινῆς.

 

Τὰ εὔσπλαχνά σου μάτια στρέψον δὲ πρὸς ἡμᾶς,

ἰδέ, βοήθησέ μας, τρέξε καὶ σκέπασέ μας,

τὰ ξένα κι’ ὀρφανά.

 

Πτωχὰ κι’ ἀπορριμένα, ξένα καὶ ὀρφανά,

πρόφθασον νὰ μᾶς σώσῃς, παθῶν ἐλευθερώσῃς,

γλυκειά μας Παναγιά.

 

Καὶ ὅταν ἡ ψυχή μας ἀπ᾽ τὸ κορμί μας βγῇ

δεῖξον μας τὸν Υἱόν σου, τὸν λυτρωτὴν τοῦ κόσμου,

τὴν Δόξαν τὴν ἀληθινήν.

 

Κι’ ἐν ὥρᾳ τοῦ θανάτου, φρικτῇ καὶ φοβερᾷ,

Μῆτερ μου, λύτρωσέ μας, καὶ ἐλευθέρωσέ μας,

στιγμῇ τ᾽ ὀδυνηρᾷ.

 

Καὶ κρᾶξον τότε ὅλους μαζὶ στὸν οὐρανόν,

γιὰ νὰ δοξολογοῦμε καὶ γιὰ νὰ προσκυνοῦμε,

μαζί σου τὸν Θεόν.

 

Μετὰ ψυχῆς ζεούσης, χαρᾶς μας τῆς καρδιᾶς,

γονυκλινῶς νὰ ὑμνοῦμε καὶ νὰ Σὲ προσκυνοῦμε,

Ἁγία μου Τριάς.

 

Δεόμεθά σου Μῆτερ, Κόρη, Παρθέν᾽ Ἁγνή,

πόθον μας ἐκληρώσῃς, Παράδεισον μᾶς δώσῃς,

Κυρία μου Σεμνή.

 

Γένοιτο, Παναγία μου, πόθοι μας πληρωθῶσιν,

αἱ ταπειναὶ δεήσεις μας,

ὅπως εἰσακουσθῶσιν.

 

---

 

Ἀξίωσόν μας, Δέσποτα

Ἦχος β’. Τοῖς Μαθηταῖς συνέλθομεν.

 

Ἀξίωσόν μας, Δέσποτα, τυχεῖν Σῆς Βασιλείας,

ἵνα καὶ συμμεθέξωμεν δικαίων τῆς χορείας.

 

Δι᾽ ἱκεσιῶν τῆς Σῆς Μητρός, Ἀχράντου Παναγίας,

προστάτιδός μας σώματος, ψυχῆς μας σωτηρίας.

 

Καὶ ποθητὸν παράδεισον, Χριστέ μου, νὰ μᾶς δώσῃς,

ἐγκάρδιον δὲ πόθον μας ταχέως ἐκπληρώσῃς.

 

Γένοιτο, Παναγία μου, πόθοι μας πληρωθῶσιν,

αἱ ταπειναὶ δεήσεις μας ὅπως εἰσακουσθῶσιν.

 

---

 

Οὐράνιε Πατέρα μου

Ἦχος β’. Τιβεριάδος θάλασσα.

 

Οὐράνιε Πατέρα μου, γλυκύτατε Χριστέ μου,

τὸ Ἅγιόν Σου ὄνομα δὲν λησμονῶ ποτέ μου.

 

Σὺ ποὺ κατέβης εἰς τὴν γῇν ὡσὰν μικρὸν παιδίον,

Σὺ βάλε στὴν καρδία μου τὸν φόβον σου τὸν θεῖον.

 

Ὅταν ἡ ὥρα ἐπιστῇ, ἡ ὥρα τοῦ θανάτου,

πάρε μας κεῖ στοὺς οὐρανούς, πάρε μας κεῖ κοντά σου.

 

Ἐκεῖ ψηλὰ στοὺς οὐρανούς, στὰς χώρας τῶν Ἀγγέλων,

νὰ ψάλλωμεν τὸν ὕμνο σου μετὰ τῶν Ἀρχαγγέλων.

 

Κυρία μου καὶ Δέσποινα, παρηγορήτριά μου,

ὁπόταν σὲ παρακαλῶ, φθάνεις Βασίλισσά μου.

 

Εὐχαριστῶ σοι, Δέσποινα, ποὺ σ᾿ ἔχω βοηθεία

στὴν θάλασσαν ὑπέρμαχον, στὴν γῆ παρηγορία.

 

Ὦ! χάρισαί μας, Δέσποινα, εἰρήνη καὶ ἀγάπη

ὅπου παρευρισκόμεθα στὴν Ἐκκλησία ταύτη.